Daaaaag van de arbeid

Ooit heb ik – toen 1 mei op een zondag viel – gepreekt in een kort rood jasje met in mijn oren rode oorbellen in de vorm van een kruisje. Inhoudelijk had ik me goed voorbereid. Dat was nog ver voor het tijdperk Google. Via het Instituur Sociale Geschiedenis in Amsterdam kreeg ik via de telefoon allerlei informatie over 1 mei en heb dat verwerkt in een overdenking over de dag van de arbeid. Na mijn voorgaan in de vrijzinnige geloofsgemeenschap van Meerkerk werd er nog maanden gepraat over mijn rode jasje en dito oorbellen.

Gisteren was het gezellig met een Lan-party van zoon Jannes. Hij had 10 vrienden en 1 vriendin op bezoek die samen aan hun computers allerlei spellen speelden. Ze bleven gezellig eten (ik had maar net genoeg!) en haalden de nacht door. Gelukkig hebben wij (d.w.z. Marinus en ik – Rens was gevlucht naar haar vriendje) er aardig doorheen geslapen. Vandaag heb ik hard gewerkt bij de Prinsenstichting (heel veel oude papieren opgeruimd) en vanavond weer voor de Purmerkerk. Ben net klaar. Zo meteen Pauw en Witteman kijken en dan op tijd slapen. Morgen gaan Marinus en ik naar Amsterdam voor een Masterclass dirigeren van het Concertgebouw-orkest o.l.v. Jansons. Die dirigent zag ik bij het nieuwjaarsconcert en vond hem zo leuk, dat ik dat wel eens live wilde meemaken. En zo gebeurt het morgen. Daarna door naar de voorbereiding van een uitvaart. Gisteren was ik bij de dame die stervende was en had een mooie ontmoeting met haar dochter. Dat zijn de goede dingen van mijn vak.

Ondertussen passen we op diabetes-gebied weer van alles aan. Mijn bloedsuikers ’s morgens bleven hoog en dus kreeg ik een mailtje van Belinda’s collega Simone: “Ik heb de waarden even met dr. Verburg bekeken. Hij vond het er al heel goed uitzien. Alleen is er in de nacht nog een stijging waardoor u ook nuchter hoog wakker wordt. Voorstel is dan ook om het blok van 04.00 tot 12.00 uur te verhogen met 0,1 - dat wordt dan 1.0.”
Voor mij was het duidelijk, maar ik ontving nog een mailtje van Simone: “Vandaag heb ik u de veranderde waarden doorgegeven voor de insulinepomp.Nu lees ik thuis nogmaals de mail door en ben opeens bang dat het niet duidelijk was. De stand moet dus met 0,1 ophoog en komt dan op 1,0. Bij het doorlezen van de mail leek het net of de komma en punt er niet stonden.”
Hoewel ik geen enkele twijfel had over de inhoud van de mail en de opdracht tot wijziging van de basale hoeveelheid, vond dit heel attent van haar! Niet voor niets las ik op internet al eerder berichten zoals deze: Het Waterland Ziekenhuis behoort als enige ziekenhuis boven het Noordzeekanaal tot de koplopers als het gaat om diabeteszorg. Dat blijkt althans uit een onderzoek van de Consumentenbond.

Nog even dit: een gemeentelid van mijn kerk wordt 65. Of we leuke dingen wisten van haar en op wilden sturen. Ik wist dat zij en haar huidige man ooit samen lid waren van de jeugdvereniging van de Purmerkerk en in die periode verkering kregen. En dat ze veel stond te knuffelen bij de Purmerkerk. Zij moet in die tijd zo’n vijftigerjaren kapsel (blond met haarband) hebben gehad. Die heb ik gehaald in de feestwinkel. Marinus en ik zijn vanavond voor de kerk vereeuwigd als pubers uit de 50-er jaren. We hebben lekker gelachen!