Autonome neuropathie

Autonome neuropathie is een zenuwbeschadiging van zenuwen die behoren tot het autonoom zenuwstelsel.
Wat doet dat autonoom zenuwstelsel?
Vele lichaamsfuncties worden geregeld buiten de wil om,  zoals ademhaling, werking van hart en bloedvaten, voeding, spijsvertering. De darmen maken voortdurend bewegingen om de voedselbrij te verplaatsen. Pupillen verwijden in het donker en vernauwen in fel licht.  Het autonoom zenuwstelsel regelt vooral de lichaamsfuncties die verband houden met ‘overleven’ en de instandhouding van de soort. Omdat deze functies veel overeenkomsten vertonen met plantaardige (vegetatieve) functies, wordt het autonoom zenuwstelsel ook wel aangeduid als het vegetatieve zenuwstelsel.
Autonome neuropathie komt het meest frequent voor bij diabetes. Afhankelijk van welke zenuwen zijn aangedaan zijn de symptomen o.a.: duizeligheid, flauwvallen, zweten, diarree, misselijkheid, pijnen in buik of borst en hartritme stoornissen.
De diabetische autonome neuropathie (DAN) wordt vaak door artsen niet goed (h)erkend: het komt echter vaker voor dan we denken en kan hele nare gevolgen hebben.
DAN kan het gehele autonome zenuwstelsel aantasten, omdat de verschillende soorten zenuwen aangedaan zijn. Het is eigenlijk een systeemziekte waarbij meerdere orgaansystemen aangetast worden en de aandoening ontstaat al vrij frequent in het begin van suikerziekte.

 Aandoeningen per orgaansysteem zijn onder andere:

Hart: snelle hartslag in rust en moeite bij inspanning, lage bloeddruk en dreigend hartinfarct

Darmen: slikklachten, verlammingen van de maag, obstipatie, misselijkheid, diarree, incontinentie voor ontlasting.

Zweet/huid systeem: warmte-intoleranie, transpireren bij eten, droge huid. 

Slecht ingestelde diabetes is de belangrijkste oorzaak van diabetische autonome neuropathie!

 

Deze tekst heb ik van twee sites, waarvan een site is van artsen in Soest die met accupunctuur werken om deze klachten te bestrijden, maar bij mij had het alleen effect zolang ik op de behandeltafel lag.

De laatste weken heb ik vooral last van mijn darmen, met als side-effect dat de diabetes slecht ingesteld is. Kip-ei kwestie dus.

Morgen even bellen of ik mee kan doen met een onderzoek naar pijnstilling in het Onze Lieve Vrouwe Gasthuis in Amsterdam.

 

 

Diabetic Derangement Day

Diabetic Derangement Day: mooie titel, maaar de uitwerking is minder fraai.
Gisteren had ik eigenlijk al de spuitplek van mijn pomp moeten wisselen, dus snel vandaag gedaan.
In de loop van de middag voel ik me beroerder worden, maar de hond (ontstoken pootje), de post en de boodschappen komen op de eerste plaats en dan pas (eind van de middag) kan ik thuis meten: 17,2.
Dan maar een andere spuitplek en ondertussen eten en bijspuiten. Basaal maar even op 200%.
Na een uurtje meten: 24,0
Zou er weer een knik in de naald zijn? Voor de zekerheid nieuwe insulinevulling, nieuwe spuitplek (met de oude was niks mis) . . .Voor de zekerheid eerst met de pen 8,5 eenheid ingespoten alvorens het pompreservoir te vullen en de infuusset aan te sluiten
Nu net gemeten: 21,9.
Bureau ziet er zo uit:

 

 

Had een paar weken geleden, terwijl we in Denemarken waren voor de doop van de dochters van Wendelmoet en Lars een ander bijzonder akkefietje: ik was reservoirs voor de pompvergeten, de insuline-voorraad in de pomp was bijna op en ik moest van spuitplek veranderen.

Wat komen oude spuiten dan goed van pas!

Met de spuit de insuline van de penfill naar het oude reservoir overgebracht, in het nieuw infuussetje en . . . klaar.

Soms is het handig als je creatief kunt denken.

 



 

Laatste dagen erg veel last van de neuropathie die ook mijn autonoom zenuwstelsel aan het slopen is. Zie volgend artikel. Ga ik zo meteen schrijven, want eerst even wat water met kleine bubbeltjes beneden halen en drinken om de bijverschijnselen van het hoog zitten te bestrijden.