zaterdag 25 juni 2016

De 640G draait goed

Schreef ik eerder nog over de insulinepomp 640G alsof het een gadget was die tot schier onmogelijke resultaten zou leiden, nu draag ik hem al een week of wat en ik kan niet anders zeggen dan dat-ie heel goed draait.
Boven verwachting.
Dat wil zeggen: wel mét een sensor natuurlijk.
Dat is die zaklamp waarover ik de vorige keer schreef.
Zonder dat blijft het modderen met lucifers (bloedsuikerstrips) die je meestal quasi geruststellen en dan uiteindelijk je niet kunnen helpen (doven) op de momenten dat het helemaal mis gaat.
De 640G stopt als je bloedsuiker te sterk daalt en ..... dat is veel belangrijker, want elke diabeet kent de enorme pieken na een hypo (= laag bloedsuiker) hij begint weer als de bloedsuiker gaat stijgen.
Ik ga nu met een gerust hart slapen met een laag bloedsuiker, want ik weet dat ik niet in een diepe hypo terecht kom. En vervolgens een hyper.
Zo zwalkte ik jaren heen en weer. En vele diabeten met mij.
En dan maar weer proberen voor elke ontregeleing een reden te zoeken, terwijl die vaak ver te zoeken is.

Naast het feit dat ik mag beschikken over die geweldige 640G mag ik ook al enige tijd een sensor gebruiken.
De betere bloedsuikers leidden wel tot een hoger gewicht.
En dat gewicht was al enige jaren stijgende.
Dus besloot ik het zogenaamde Banting-dieet te gaan volgen.
Dat wil zeggen: koolhydraat-zeer-arm, vet en eiwit rijk.

Het was bijna bizar om te zien wat voor effect dat had op de fraai vormgegeven grafiek van mijn 640G.
Normaal waren de grafieken met de weergegegen bloedsuikers behoorlijk grillig.
Nu niet meer.
Gisteren was mijn bloedsuiker in een rechte lijn van 8.4 gedurende 24 uur.
Abnormaal voor een diabeet die iedere koolhydraat moet bevechten met insuline = groeihormoon.
Niet meer als je koolhydraat-zeer-arm eet.
Dus geen brood.
Dus geen aardappels, rijst, pasta, etc.etc.
Maar wel eiwit en vetten.
En groen-voer - veel rauwkost.

Er is ooit een belachelijk onderzoek geweest naar slechte eetpatronen, waarvan de uitkomst was dat we massaal dood zouden gaan aan vetten en eiwitten. Pas op met eieren en dierlijke vetten was het relaas. De klojo die dat onderzoek deed, heeft alle andere onderzoeken die hem tegenspraken van tafel geveegd. Met alle gevolgen van dien.
Ik hoef niet persé veel vet en eiwit te eten.
Ik eet zeer graag noten en zaden en groenten en liefst rauw.
Maar koolhydraten zijn mijn vijand.
Suiker - in welke vorm ook - is echt wel mijn vijand.

Sinds ik koolhydraat-zeer-arm eet heb ik na een maaltijd geen gevoel meer dat ik het liefst een dutje zou doen. Of nog wat eten, terwijl ik echt vol zat.

The real meal revolution van Tim Noakes c.s. draaft wel weer wat door in de vetten, maar zet wel de trend die voor mij nu al een paar dagen zeer goed aanvoelt. En ik val af. Eindelijk.
Nu nog meer bewegen.
Met minder gewicht gaat dat makkelijker.