Beetje vroeg wakker: 5.30 uur met een enorme dorst. Zo'n ouderwetse suikerziekte-dorst, waarbij je maar aan één ding denkt: drinken, drinken en nog eens drinken. Gauw meten en ja hoor: bingo: 21,6!
Terwijl het gisteren zo mooi was: de hele dag rond de 5.
Dat is lang geleden en waarschijnlijk daarom ook dat ik meteen zo'n grote dorst ontwikkel. Het lichaam is het (gelukkig) niet meer gewend zo hoog te zitten. Ben nu aan mij vierde glas Spa groen: lekker!
En heb zojuist het lied gevonden waarvan flarden door mijn hoofd speelden, maar dat ik niet thuis kon brengen. Iets met high up in the sky? Dat bracht me niet meteen verder, behalve dan bij wat onduidelijke gospel-liedjes. Tenminste niet bij dat lied waarvan de melodie steeds duidelijker doorkwam in mijn hoofd. Stevig, beetje al la Sinatra. Totdat ik 'You know how I feel' binnen kreeg. Toen was google er snel klaar mee.
Natuurlijk is dat Michael Bublé. En hij zingt over een vogel die hoog in de lucht vliegt en niet over hoge bloedsuikers. Maar ik vind het wel een mooi lied en ik vond er een aardig YouTube filmpje bij, in de stijl van James Bond, dat ik er maar meteen bijzet:
http://youtu.be/Edwsf-8F3sI
I'm feeling good - dat hoop ik na een fikse insuline toediening weer te bereiken.
Om me daarna weer als een 'fish in the sea' te voelen. In ieder geval:
It's a new dawn
It's a new day
It's a new life
For me
And I'm feeling good
I'm feeling good
Geen opmerkingen:
Een reactie posten