Zij werkte inmiddels samen met Ari Valkhoff die een
praktijk heeft voor gedragsbegeleiding en training van honden. Zij vroeg Ari of
ze zelf geen diabeteshond kon opleiden.
En dat kon!
Ze werden daar beiden zo enthousiast over, dat ze dat ook
graag mogelijk wilden maken voor andere diabeten die moeilijk in te stellen
zijn en hypo's niet goed voelen aankomen.
Marijke vertelt verder: ‘Omdat ik zelf een roedel honden
had, wilde ik er geen hond bij, maar één van mijn eigen honden
opleiden. En dat is gelukt. Daarna ben ik met één van de andere honden de
training gaan doen. En ook zij doet het fantastisch. De Welsh Corgi Cardigan
zal ingezet worden als demo hond. We hebben voor een van de Witte Herders als DAD gekozen.
Hij is leergierig, kan makkelijk traplopen en op bed springen (wat de Cardigan
niet kan, het bed is voor haar te hoog) en hij vindt het leuk om overal mee
naar toe te gaan.’
Inmiddels zijn al een aantal honden van diabeten opgeleid
in Sint Maartensdijk, Zeeland.
De honden die dit kunnen heten dus hypohonden of D.A.D., Diabetic
Alert Dog. Ze worden getraind om aan de hand van geur een signaal af te geven
als de suiker te laag wordt. Dat signaal kan varieren van het drukken van hun snuit
in je hand tot heel hard blaffen ,bijvoorbeeld in de nacht als iemand in
een coma dreigt te raken. Mij is dat één keer gebeurd in 2001. Toen slikte ik
medicijnen om met roken te stoppen en die veroorzaakten zeer waarschijnlijk een
ernstige hypo waaruit ik moeizaam terugkwam. Het had een haartje gescheeld of
ik was er niet meer geweest.
Ik ben niet de enige diabeet die dit overkomt, want het
is inmiddels bekend dat 60% van de hypo's (lage bloedsuikerwaarden) niet ontdekt
wordt door vingerprikmetingen. Ari Valkoff schrijft niet voor niets: ‘Op deze
manier kunnen honden levens redden en de kwaliteit van leven doen toenemen.’
De hypohonden die door Marijke en Ari opgeleid worden, mogen
niet ouder zijn dan 3 jaar.
Jammer, want onze Mike zou uitstekend geschikt zijn
als DAD: hij is zeer pienter, kan goed traplopen en op bed springen – waar hij
liefst de hele dag te snurken ligt, hahaha!
Maar zonder dollen: ik merk aan hem
wel dat hij signalen oppikt en soms naar me toe komt als hij iets bespeurt. Hij
is natuurlijk niet getraind maar uitermate alert.
