dr bibber

Afgelopen week bleek wel dat die Advent en Kersttijd altijd erg druk is voor me. Ik had  al 6 dagen de pomp op dezelfde plek zitten. Gewoon vergeten. Overigens was er geen ontsteking te zien!

Groot nieuws was afgelopen week dat mijn zusje Wendelmoet (ja, ja, ze is 42, maar blijft mijn 11-jaar jongere zusje) in verwachting is en nog wel van een tweeling! Dat was het heugelijke nieuws waar ik de afgelopen weken mee rondliep zonder dat uitgebreid met iedereen te kunnen delen.
De hele familie is razend enthousiast en het is extra fijn om elkaar nu te gaan ontmoeten, begin van het nieuwe jaar en het nieuwe leven. Wat een geluk na tien jaar telkens verdriet en hoop.

Vanmorgen had ik al gepland mijn inmiddels bekende dr Bibber preek te houden. Dat is één van de oudste kerstpreken die ik heb. Over een spel dat Wendelmoet zo graag wilde hebben voor Sinterklaas toen ze 7 jaar was. Ze kreeg het op zaterdagavond, maar  er zaten geen batterijen bij. Dat was in de tijd voor verruiming van de winkelopeningstijdenwet  en voor het tijdperk van oplaadbare batterijen. Wat een frustratie om iets te krijgen waar je vervolgens niets mee kan. De preek gaat verder over teleurgestelde verwachtingen en van je geloof afvallen. En over ons moeder Ike die vaak voor zichzelf een kado kocht om haar eigen verwachting uit te laten komen. Dat merkten wij altijd meteen als ze begon met uitpakken. Dan kwam er zo'n zinnetje als: "Oh, Sinterklaas, dat u dááraan heeft gedacht". Maar wij wisten beter: daar had Sinterklaas helemaal niet aan gedacht, vanwaar mijn moeders ingreep. De preek had als mooie slotconclusie dat geloven zelf een vorm is van batterijen opladen.
Niet uitgekomen verwachtingen en pijnlijk oud-zeer een plek geven en je zegeningen tellen.
Dat gaan we doen!

 

last christmas

De frequentie van in het 'dag'boek schrijven neemt af. Had ik vroeger ook altijd al last van. Dan begon ik weer eens enthousiast aan een nieuw dagboek en was vast van plan er echt elke dag in te schrijven, maar . . . . .  dan verzandde het weer.
't Is ook veel te druk de laatste tijd.
Het belangrijkste nieuws van afgelopen week is dat de kijkoperatie van Marinus' knie gisteren goed is gegaan, We hebben eind van de middag het drukverband eraf gehaald. Eén van de wondjes bloedde een klein beetje en de knie is niet heel vreselijk dik. Er zat een klein scheurtje aan de binnenkant van de meniscus. Die is dichtgemetseld en wat oneffenheden zijn bijgewerkt.
Deze man kan er weer een aantal jaren tegenaan en dat kun je zien aan zijn opgeluchte gezicht op de foto hieronder. 
Hij had wel wat last van de narcose, maar dat zal hopelijk met een paar dagen weer over zijn.
Zoals het er nu uitziet, kan hij bij het kersttoneelstuk op de Prinsenstichting, aanstaande donderdag 20 december, samen met mij de stemmen verzorgen. Ook kan hij 25 december optreden met het Purmer Mannenkoor. Bovendien kan hij dan ook zonder problemen eind januari voor Purmersteijn de rol van gouverneur op zich nemen.
De komende 16 dagen (t/m eindejaar) heb ik 8 diensten, waarbij 5 op de dagen 22, 23, 24 en 25 december. Ook zijn er heel wat mensen met ziekte en problemen.
De kersttijd is altijd een drukke tijd voor mensen, in het bijzonder voor dominees. Vandaag was er iemand om te vloer te bekijken in de keuken en hal. Die moet geschuurd en gelakt worden. Gelukkig konden we dat verschuiven naar januari. Aanstaande maandag wordt in ieder geval de nieuwe wc op de begane grond in orde gemaakt.
En dan maar eens de boel versieren met wat kerstspullen.

Ik las in het blad Diabetes & Leven een mooi verhaal over iemand die voor het slapen gaan nog wat fruit had gegeten, een hoge bloedsuiker meette, wat bijspoot en na een paar uur met een flinke hypo wakker werd. Waarschijnlijk zaten er aan zijn vingers wat fruitresten die het bloedsuikerbeeld vertekenden. Het schijnt ook zo te zijn - en dat vooral verbaasde me - dat er aan cremes, bodylotions en zeep ook suiker toegevoegd wordt om de zoetheid van de geur te versterken.
Dus het handen wassen met warm water zonder zeep voor het bloedsuiker meten  is geen flauwekul regel.
Voordat we heerlijk warmgerookte zalm met rijst, champignon ragouit, wortel en peterselie gingen eten had ik een bloedsuiker van 8!
Omdat Marinus niet veel mag doen, heb ik de hele dag flink heen en weer gelopen, allerlei dingen opgeruimd, 2x boodschappen gedaan en koffie en lunch verzorgd. Is goed voor mij en mijn bloedsuiker. Marinus neemt me teveel uit handen, de schat!

 

 

'Last Christmas' heb ik als kop voor dit stukje. Dat lied was de favoriet van de kinderen ooit. Ik heb jaren een zelf samengesteld Kerst-CD gehad die we altijd in de auto draaiden naar en van school.

Die begon met Bach, concert voor piano en orkest nr 5 in F mineur, BWV  1056, een stoere start.

En meteen daarachter 'Last Christmas' van George Michael - de favoriet van Jannes, die hij zelfs nog een keer tijdens een kinderkerstviering in de kerk heeft opgevoerd met strak zwart pak en zonnebril.

Ook ontbrak 'Driving home for Christmas' van Chris Rea niet.

Ik heb die CD inmiddels al vele jaren opnieuw moeten branden omdat hij telkens om d'een of d'andere duistere reden verdween.

 

Hier is een link naar de oorspronkelijke videoclip toen George Michael nog deed of hij op meisjes viel en een flinke kuif haar had ;-)

 

http://www.youtube.com/watch?v=E8gmARGvPlI