Over de suikers gaat het vandaag niet. Ik moet mijn vingertoppen even rust gunnen, want ze doen behoorlijk zeer na zovele maanden intensief meten. Dus afgelopen week even rustig aan gedaan met dat bloedprikken. Had enige last van de overgang naar de herfst, werd een beetje somber. De voeten doen ook beduidend meer pijn. Bovendien is de duizeligheid van na mijn hersenschudding teruggekomen. Daar doe ik inmiddels weer oefeningen voor. Maar afgelopen maandag heb ik ook besloten een daglichtlamp te kopen. Het is bewezen dat we 's winters beduidend veel minder licht 'binnenkrijgen' en daardoor somber kunnen worden. Hardlopen of lichttherapie helpt daartegen. Aangezien hardlopen mij niet lukt, is de keuze voor de lichttherapie gauw gemaakt en het apparaat is makkelijk via internet te bestellen. Woensdagavond werd hij gebracht en het geeft werkelijk een hele hoop licht, getuigde de foto:
Ga vanaf nu elke dag weer fluitend aan het werk. Moet bij fluiten altijd aan dat oude liedje van Lovin Spoonful denken: What a day for a daydream. In de karaoke-versie hieronder wordt precies aangegeven hoe lang je mag fluiten :-)
http://www.youtube.com/watch?v=n05f_jmbOII
PS Ga morgen - als alles lukt - de van Gogh mile lopen in Amsterdam. Dan kun je ook met je smartphone extra dingen beleven, bijvoorbeeld dat het nacht wordt op klaarlichte dag en dat het Museumplein verandert in een zee van zonnebloemen. Vier video's van 1 minuut nemen je mee in de belevingswereld van Van Gogh met o.a. een ontmoeting met het werk zijn grote voorbeeld Rembrandt.
Heb geprobeerd de app thuis al toe te voegen, maar dat lukte natuurlijk niet zomaar. Er zal toch ook eens iets makkelijk te doen zijn?! Voor een semi-digibeet als ik, ben ik toch een heel eind gekomen. Heb het netwerk al toegevoegd aan wifi en kan als het goed is morgen op het museumplein de app installeren.
De zouaaf is de eerste in een serie karakterportretten die Van Gogh in Arles maakte. Op 21 juni 1888 schreef hij aan Theo: ‘Ik heb eindelijk een model – een zouaaf – een jongen met een klein gezicht, een stierenek, de blik van een tijger, en ik ben begonnen met een portret en daarna met nog een. De buste die ik van hem heb geschilderd, was vreselijk hard – in een uniform van het blauw van blauw geëmailleerde pannen, met vaal oranje-rode passementen met twee citroengele sterren op de borst, een gewoon blauw en heel moeilijk te maken. De katachtige, sterk gebruinde kop met rode muts heb ik tegen een groen geverfde deur en de oranje bakstenen van een muur geplaatst. Het is dus een rauwe combinatie van niet bij elkaar passende kleuren, niet gemakkelijk uit te voeren – de studie die ik ervan heb gemaakt, vind ik erg hard en toch zou ik altijd willen werken aan volkse en zelfs schreeuwerige portretten zoals dit. Daar leer ik van en dat is wat ik vooral van mijn werk verlang.’
Zoeaven vormden vanaf 1831 een Frans legeronderdeel. De hiernaar vernoemde pauselijke zoeaven probeerden rond 1860 de Kerkelijke Staat in Italië van de ondergang te behoeden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten