Hersenschudding

Een hersenschudding is een raar fenomeen. Het ene moment denk je van alles te kunnen, het volgende moment moet je je vastgrijpen om niet telkens om te vallen. Nog steeds ondervind ik last van de valpartij in Turkije op zondag 3 juni. De duizeligheid en hoofdpijn worden wat minder, maar onvast op de benen blijft en transpiratie, hartkloppingen en flinke spierpijn in de nek en tussen de schouderbladen.
Er staan van oudsher 6 weken voor zo'n brainshake. Ben al 3 weken onderweg, zou dat dan toch kloppen? Zo staat er ook op allerlei sites dat je niet meer - zoals men vroeger voorschreef - uren hoeft te rusten in een verduisterde kamer, maar wie weet? Wat ik wel weet is,  dat ik niet goed tegen niks doen kan. Van al dat  rustig doen word je op een gegeven moment ook moe. Daarom was ik blij dat ik gisteren en vanmorgen gebeld wordt door collega's van het werk.
Vanmorgen was ik op tijd bij Ellen voor Mensendieck-therapie. We kwamen er achter dat ik ook angst heb om te bewegen na die val. Dus allerlei oefeningen gedaan en zelfs  2x 1 minuut op de crosstrainer. Niet langer dan dat, zegt Ellen, want ik heb een conditie van niets. Daar ga ik komende tijd aan werken. En tussendoor op de trilplaat om de kuitspieren los te houden.
Daarna dacht ik een afspraak te hebben met de huisarts. Na drie kwartier in de wachtkamer zonder hem zo nu en dan iemand te zien ophalen uit de wachtkamer, ging ik maar even informeren. Ik ben dus morgen aan de beurt. Dan morgen maar vragen wat ik verder kan doen/verwachten met die hersenschudding.
Eind van de ochtend was ik op afspraak bij Belinda, mijn diabetes verpleegkundige. Zij  had de bloedsuikerwaarden van mijn weblog afgehaald en die hebben we aangevuld met verse uitslagen. Het gaat ontegenzeggelijk goed. We hebben wat zitten sleutelen aan de basale instelling en gekeken naar de berekening van mijn glucose-gevoeligheid. Daar moet ik verder mee oefenen. Omdat Marinus mogelijk niet zo handig is met de glucagon, gaf ze me de tip om vloeibare glucose op vakantie mee te nemen (Glucogel, verkrijgbaar bij de apotheek). Goed idee.  Even de plekken bekeken waar ik de pomp 'aan klamp': daar kan meer mee gevarieerd worden. Gaan we doen.

En tot slot, voordat ik weer in de verduisterde kamer een middagdutje ga doen: er groeien zowaar twee komkommers aan mijn komkommerplant. Voor een doorgewinterd moestuin-mens niets nieuws onder de zon, voor mij - vechtend tegen slakken - een unicum, dus gefotografeerd:

                                        Ik laat de foto groot, anders zijn ze moeilijk te zien!