Typisch dat collega Jan, die net als Marinus bij uitvaarten draagt, onlangs ook geopereerd is aan zijn knie. Houdt het verband met elkaar? Je zou het haast denken.
Gisteravond was ik begonnen aan het populaire boek 'De voedselzandloper' van Kris Verburgh, een Belgische arts. Toen ik tegenover Marinus begon te vertellen over havermout en brocoli, keek hij niet echt blij. Nu ben ik zelf ook niet zo'n havermout-fan, maar ja. Zijn theorie klopt wel aardig, denk ik. De uitwerking is alleen zo beroerd. De meeste landen in de wereld zijn ingericht op het veelvuldig nuttigen van broodsoorten, aardappels, pasta en/of rijst. Het is zo moeilijk om te leven van vette vis, peulvruchten, groenten, fruit, noten en paddestoelen, al zijn het stuk voor stuk dingen die ik lekker vind. Ik denk dat we maar gewoon wat vaker vette vis moeten eten en wat minder koolhydraatrijke levensmiddelen. Vandaag hadden we 2 dames van de kerk gezellig te lunchen. Ik had vanmorgen een hypo. Na de dienst was er een tractatie van een stel dat 40 jaar getrouwd was - een erg zoet gebakje dat ik dus afgeslagen heb. Bij de lunch aten we zelf gemaakte, gebonden preisoep, bruin stokbrood uit de oven en multi-vruchtensap. Blijkbaar had ik niet voldoende gebolust. Want toen we na de bezichtiging van een tentoonstelling en het thuisbrengen van één deelnemer uiteindelijk terug naar huis reden, voelde ik dat ik hoog zat. En ja hoor: 20,4 weer. Gelukkig kreeg ik het het peil snel weer naar beneden.
Zandlopers gebruik ik alleen in de sauna, om de tijd bij te houden. Kris Verburgh heeft gelijk als hij stelt dat suikers zeer ongezond zijn. De diabeten zelf zijn er een voorbeeld van. Bij slechte instelling veroudert het lichaam snel. Ik heb ooit zo'n 'je echte leeftijd.nl-test' gedaan. Ik heb hem zelfs tweemaal gedaan om erachter te komen waarom ik ineens van 47 jaar (zo jong was ik toen) naar de 65 sprong. Dat was op het moment dat ik invulde 36 jaar diabetes te hebben. Ooit, lang geleden, heb ik eens geprobeerd een levensverzekering af te sluiten. Tuurlijk werd ik geweigerd. Om zich in te dekken tegen protest kreeg ik een brief waarin stond dat diabeten sneller een ongeluk konden krijgen. Me hoela! Flauwekul dus. De echte reden is dat cellen bij hogere suikers snel verouderen. Dus diabeten krijgen eerder last van kwalen en kunnen daaraan eerder doodgaan. En dat wil een verzekeraar niet, want dat kost geld.
Zo werkt het nog even wel, ben ik bang. Van mijn generatie zullen er meer zijn die of niet op tijd gebruik konden maken van zelfcontrole-middelen of niet de juiste begeleiding kregen om telkens weer op zoek te (blijven) gaan naar een adequate instelling. Het moeilijkste is om de motivatie op peil te houden, iedere keer weer opnieuw. De gedachte dat je van een ziekte kunt genezen of dat een behandeling verbetering brengt, moet je bij diabetes echt helemaal los laten. En dreigen met stokken achter de deur (complicaties) werkt alleen maar nog meer stress in de hand. Vanaf mijn eerste lezing voor diabeten, op 24 november 1979, verkondigde ik dat de emotionele balans van diabeten alle aandacht nodig heeft en boven alles staat. En in al die jaren kom ik erachter dat er niets nieuws is onder de zon!
Dus Kris Verburgh: eet maar lekker havermoutpap met donkere chocolade. Je boek lees ik niet uit, maar zet ik morgen weer te koop bij bol.com. De vette vis heb ik al in de koelkast liggen. Marinus hoeft niet aan de broccoli - er zijn zat andere gezonde groenten. Maar dankzij peterselie en witte wijn (en in november weer zo'n lekker griepprik) komt deze dame vast weer levend door de winter.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten