Nadat in 1987 mijn dichtbundel 'Woonplaats van verwachting' verscheen bij Kok in Kampen, mocht ik nog een boek schrijven. Over mijn ervaringen als diabeet. Dat deed ik in de vorm van een dagboek, dat ik liet beginnen in 1984.
In 1984 ontwikkelde ik - na 13 jaar diabetes – neuropathische klachten.
Met de insulinepomp zou daar verbetering in aangebracht kunnen worden.
Ik kon instappen in een speciaal onderzoek. Helaas botste het nogal eens tussen
de insuline-pomp en mij. In ‘Dagboek van een diabeet’ beschrijf ik de
worsteling met de insulinepomp en mijn eigen leven. Gelukkig kreeg ik wel dankzij
zo’n pomp twee gezonde kinderen in de jaren 90.
Nu ben ik 42 jaar diabeet en heb inmiddels erg veel last van de
neuropathie. Het werd tijd voor een nieuwe kennismaking met de insulinepomp. Nu
positiever gestemd en met meer motivatie dan ooit.
Ik wil nog graag enkele
jaren werken in (betere) gezondheid. Werken voor en met mensen die zingeving
willen ontvangen en geven aan hun leven.
Mijn diabetes verpleegkundige Belinda vond ‘Dagboek van een diabeet’ zo
leuk om te lezen, dat ze vroeg om een vervolg. Goeie aanleiding nu om te
beginnen aan dat vervolg: Dagboek van een diabeet, the sequel. En dan online.
Spaart weer bomen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten