Sentimental journey 18 augustus 2012

Een week geleden bedacht ik om mijn verjaardag dit jaar te vieren door langs alle plekken te gaan waar ik gewoond heb. Dat het zo heet zou worden, kon ik niet weten. Groot voordeel was wel, dat Marinus en ik airco in de auto hadden . . . en dat hebben we thuis niet!
Het was dus gisteren even stressen om het werk klaar te hebben en helaas lukte ook niet alles. Vanmorgen werd ik mooi op tijd wakker. De bloedsuiker was wat hoog, bij de 12. Bij het ontbijt alweer opgelopen naar 15, dus nog wat insuline erbij en een lekker gekookt eitje met een croissantje en wat wat framboosjes, mmm!

Eerstvolgende stop: Baarn, Snipstraat 100. Bestaat niet meer. De flat waar ik geboren ben is afgebroken. Dan maar het naambordje in de buurt!

Tweede stop Driebergen. Daar heb ik op twee plekken gewoond: De Horst 11 en Buntlaan 72. De Horst-huizen, waar Jeannette en ik naast elkaar gewoond hebben, zijn jaren geleden al afgebroken. Ik wist het en toch deed het zeer. Ook om te zien dat er zo'n freaky stel gebouwen in de plaats van het oude vertrouwde Eykmanhuis was gekomen. Times, they are a changing. Tuurlijk!

Het Buntlaan-huis was nog net zo mooi als vroeger: zo'n Zwitsers chalet.

Horst 11

Buntlaan 72

Breda: zeer kort gewoond, van klas 3 1/2 tot en met 4. Carnaval gevierd, rolschaatsen geleerd, gepest.
We aten een lunch op de grote markt. We reden terug naar de Kortenaerlaan 33 en onderweg herkende ik de boom van mijn oude Nutsschool. Ik kan me geen mooier schoolplein voorstellen dan eentje met kastanjebomen!

Terugkomend uit Breda gingen we via slot Loevesteijn, omdat dat door stopzetting van de Rijkssubsidie gesloten dreigt te worden (en hoe vaak heeft mijn vader ons samen met gasten niet daar naartoe genomen!) en het pontje van Brakel, omdat de A27 was afgesloten was, naar Gorinchem. Dan meteen ook maar mijn Middelbare school op de foto: Oude Hoven. Het uiltje stond er nog. Ik heb hem even mijn zonnebril geleend. Hij wist het te waarderen.

Meerkerk: het langst van alle plekken in mijn jeugd gewoond: 13 jaar.
Wat was die Broekseweg toch smal. Er zijn wel heel veel huizen prachtig opgeknapt. Toen wij er kwamen wonen was de verhouding boeren-buitenlui 80-30%. Toen we 13 jaar later vertrokken was het andersom! Rechts het oude laantje, parallel lopend aan de ruilkavelingsweg direct achter ons huis. Mijn favoriete plek!

Op naar de Big City. Ik heb er tien jaar gewoond en werkte toen voor de St. Ned. Albert Schweitzer Fonds. De start was sjiek, aan de Johannes Vermeerstraat. Allengs werd de setting minder: van de 1e Helmersstraat 77 naar de 1e Hugo de Grootstraat 22-24. Op alle plekken heb ik met plezier gewoond. Iedere plaats had zijn bekoring. Ik vond toen het wonen in een stad als Amsterdam meer problematisch dan dat ik ervan genoot. Dat zou nu anders zijn, zeker ook door Marinus.

De Johannes Vermeerstraat 19 (1982-1987)

De 1e Helmersstraat 77 (1987-1988)

1e Hugo de Grootstraat 22-24 (bestond niet volgens het kadaster, maar we woonden er wel!):

En tot slot aten we bij een Grieks restaurant. Ik wil er eigenlijk helemaal geen reclame voor maken, want de mensen waren chaggerijnig en het eten was niet echt heel lekker. Dat eerste vond ik erger dan het tweede. Toch blijf ik van de Grieken houden (en van Europa dus!). Het was een mooie dag met mijn liefje. Volgend project is een sentimental journey in Canada langs zijn en mijn familie en vooral de Rocky Mountains.

PS De bloedsuikers bleven vandaag allemaal onder de 10 hangen. Een prima koers voor een hete dag, waarbij ik meestal geneigd ben omhoog te schieten. Mijn gewicht was vanmorgen zo hoog dat ik ervan schrok en binnenkort toch echt maatregelen moet nemen.