Cold as ice

De hoop om de bloedsuikers weer netjes in het gareel te krijgen en een mooi HbA1c te scoren, is nu wel volkomen de grond in geboord. En dat dankzij een flinke verkoudheid, die sinds vorige week maandag mij belaagt. Van woensdag op donderdag was ik zo beroerd. Donderdag 22 v an de 24 uur in bed gelegen. Meteen antibioticum ingenomen, maar het wordt er niet echt beter op.
Vanmorgen meet ik 10,2. Voeg normaal insuline toe, ga naar Mensendieck therapie en daarna de huisarts, die constateert dat mijn longen gelukkig wel schoon zijn, kom terug, drink koffie en meet weer: 16,5! Heb ik toch gisteren de boel basaal al hoger gezet, maar dat helpt dus niet voldoende. Ik heb er nu maar 10 eenheden tegenaan gegooid. Flink insuline toedienen is het enige wat tot nog toe helpt om de bloedsuikers zo nu en dan onder de 10 te krijgen.
Je zou denken dat een antibioticum ook wat zou meewerken, maar niks daarvan.
Natuurlijk moet ik geduld hebben en het genezingsproces zijn gang laten gaan - veel rusten enzo.
Het zal wel. En veel aandacht, zei de dokter.
Maar ik voel me als dat nummer van Foreigner, 'Cold as ice', waarbij de diabetes als de tegenstander fungeert: