Kreeg een verontruste mail binnen van iemand die zich zorgen ging maken naar aanleiding van mijn laatste blogs.
Is niet nodig.
(Heb ik hem al gemaild)
Met de liefde gaat het zeer goed.
Met mijn zusje ook.
De wortelkanaalbehandeling heeft alleen als nasleep dat er een zenuw is geraakt,
waardoor ik nog steeds met een verdoofd gevoel rondloop in de wang, kaak en het slikgedeelte. Dat moet heeeeeeeel langzaaaaaaaam slijten en zo voelt het ook.
Er trilt zo nu en dan iets in mijn lip - er is dus nog leven.
Ik had mezelf al aangeboden aan mijn boksende zoon om me mee te nemen naar de boksschool - mogen ze allemaal uithalen met hun linkse.
De suikers zijn door dit gezeur weer van de rel, dus ik haal geen lage HbA1c.
We gaan niet voor goud dit keer.
Brons ook niet, ben ik bang, met de stresstijden in het vooruitzicht.
Ik heb t/m 31 december 10 diensten in het vooruitzicht.
Bovendien wordt er de komende weken bij ons het een en ander verbouwd:
nieuwe trapbedekking en verf en nieuwe wc beneden.
Dankzij een schenking van familie van een gemeentelid kan dat en het wordt vast prachtig!
En nu ga ik aan de slag om diverse notulen uit te werken
en werk voor te bereiden,
kortom: let's work!
Dat sluit mooi aan bij dat geweeeeeldige nummer van David Bowie: Let's dance.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten