Jammer om te moeten afzeggen, maar er is wel een positief vooruitzicht! Aanstaande vrijdag ga ik meedoen aan een experiment in het Waterlandziekenhuis, bij mijn internist Verburg. Dan krijg ik een sensor mee, die 24 uur de bloedsuikers meet en de waarden doorgeeft aan de insulinepomp.
De bedoeling is dat ik, samen met de diabetesverpleegkundige - in mijn geval Belinda - regelmatig de waarden doorneem en aan de hand daarvan de instellingen (basaal en bolussen) ga aanpassen en wijzigen, zodat er een beter evenwicht komt.
In een later stadium gaat het alarm van de pomp af, als de bloedsuiker te hoog of te laag is. In het begin niet, anders word je er gek van. Maar zo'n alarm is met name 's nachts een uitkomst. Dan weet je precies wat er aan de hand is.
Het wordt een intensieve periode van veel bijstellen en aanpassen, maar dat heb ik er wel voor over. Ik heb zo'n last van mijn benen en handen als de bloedsuiker hoog is. Dat is een afschuwelijke pijn.
De afgelopen zomer had ik eigenlijk niet veel last van pijn, ook door de warmte. Nu het weer gaat omslaan en het vochtiger wordt, merk ik dat onmiddellijk weer. In december heb ik een nieuwe afspraak bij de pijnpolie.
Mijn diabetesverpleegkundige Belinda (hahaha, zal ze leuk vinden!)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten